Narcisme en "spiritualiteit"

Heb je ooit het gevoel gehad dat je ervaringen met lastige of narcistische mensen je hebben geholpen om iets te bereiken wat je nooit voor mogelijk had gehouden?

Het gevoel, de kriebel ergens van binnen dat je maar wegwuift als iemand je weer eens het gevoel geeft dat je niet deugt, dat je nooit iets zult bereiken en dat je blij mag zijn dat je hem in je leven hebt? Dat jij degene bent die de relatie zo onmogelijk maakt?

 

Vooral als je langer naar dit soort geluiden hebt geluisterd begint er iets aan je gevoel voor eigenwaarde te knagen. Je begint te geloven dat je geen geluk verdient, dat dit alles is wat het leven je te bieden heeft. Zelfs dat je dankbaar moet zijn voor de situatie...
En dan word je heel langzaam wakker en je hoort dat stemmetje steeds luider spreken. Je beseft dat niemand het recht heeft om met zo'n onaangename houding het leven van een ander te verzieken of kapot te maken. Je begint je weer te herinneren dat dit het tegenovergestelde is van wat jij belangrijk vindt in het leven: harmonie en liefde. Hoe sterker dit zich manifesteert, hoe meer jij vindt dat dát is waar je voor wilt leven!

 

Je huidige leven toont amper nog tekens hiervan, hoe hard je ook probeert er een liefdevolle draai aan te geven, het wordt niet gezien of niet gewaardeerd, sterker nog: het wordt belachelijk gemaakt of er wordt misbruik van gemaakt. Jij bent naïef ofwel: onnozel en het is dan ook je eigen schuld dat jij in dit verhaal bent beland. 

 

De omgekeerde wereld waarin je je hebt begeven, zorgt voor verwarring, onbegrip en verdriet. Hoe kan iemand zo op zichzelf gericht zijn, dat de ander allesbehalve menselijk wordt behandeld?

En toch is dat precies wat er aan de hand is. 

 

We gaan onze blik vergroten. In de wereld om ons heen wordt de verwarring steeds groter. Het lijkt erop dat bij heel veel mensen opeens duidelijk is geworden dat de macht in handen is van hen die erop uit zijn om het onrecht te laten zegevieren, de macht volledig weg te nemen bij de massa. Het zelfbeschikkingsrecht van mensen wordt teruggebracht tot het nulpunt en de onderdrukking is groter dan we ons ooit hadden kunnen voorstellen.

We krijgen allemaal een beeld van hoe onze realiteit afschrikwekkender is dan ooit: de menselijkheid wordt door hen die het goed met ons voor zouden moeten hebben, wereldwijd afgeschaft! Een groot deel van deze mensen wordt onder onvoorstelbare druk gezet om dit uit te voeren. Ongeloof, paniek, woede, machteloosheid en angst zijn bij velen van ons de hoofd-emoties geworden. En dat is logisch, maar...  

 

Eindigt het hier? Absoluut niet! We zijn, net zoals in een zieke relatie, gehersenspoeld met het idee dat wij het verkeerd hadden. We hebben ons daarmee laten onderdrukken en waren monddood gemaakt. Maar het kleine stemmetje blijft roepen, net zolang tot het wordt gehoord en dat is precies wat er overal op de wereld gebeurt! De ogen zijn geopend en dit is onze kans om te laten zien waarover het echt gaat: LIEFDE. 

 

Hoe dan? vraag je je waarschijnlijk af. We gaan weer terug naar persoonlijk niveau: liefde is wat moet heersen. En dat begint bij houden van jezelf, met al je gebreken en dat leidt tot zelfacceptatie. Mensen die zichzelf niet accepteren, zijn continu naar buiten gericht. Ze vergelijken zich met anderen, zien wat de ander wél heeft en zij niet. Ze proberen via competitie en onderdrukking (zwartmaken, manipulatie, gaslighten etc.) dat te krijgen wat zij willen, ZONDER GEVOEL voor wat ze de ander aandoen: verdriet, angst, etc. Het gaat om macht over de ander, zodat de ander een willoze marionet wordt. Die macht geeft hen het ultieme geluksgevoel. Denken ze, maar niets is minder waar! Ze zijn op een voortdurend oorlogspad, omdat niets, maar dan ook helemaal niets hen bevredigt. Ze willen meer en meer en hieraan komt geen eind, want... Zouden ze eenmaal alles in handen hebben en alles hebben vernietigd, dan zou er slechts één ding overblijven: het leegste gevoel wat er bestaat, omdat ze niet hebben geleerd zichzelf onder ogen te komen. En dat is ook niet eenvoudig, maar wel de enige weg die leidt tot zelfacceptatie, houden van jezelf op een gezonde manier. Zien wie we werkelijk zijn opent de deur naar compassie (liefde op afstand?): niemand is perfect.  

 

Wij hebben allemaal keuzes in het leven, maar wat als we de wereld zien zoals die is? Dat we onderscheid kunnen maken tussen wat goed is voor ons als individu en voor de wereld om ons heen. En dat betekent dat we soms mensen en zaken moeten negeren vanwege hun negatieve invloed op ons. Negatieve energie verandert ons immers, totdat we op het punt aankomen dat het langs ons heen gaat en het ons niet meer raakt. Dat vergt tijd, maar is haalbaar. Voor iedereen!

 

Je richten op dat wat jij nodig hebt en openstaan voor signalen die je richting geven is heel behulpzaam. En nee, dit is geen flauwekul. Wanneer je werkelijk een uitgestoken hand wilt of een duwtje in de juiste richting dan zul je hem gegarandeerd ervaren. Je hoeft er alleen maar op te vertrouwen... Déja vues, toevalligheden, dromen en plotselinge antwoorden in de vorm van gedachten, het zijn allemaal signalen en je kent ze vast wel 

 

Ja, kort door de bocht, allemaal leuke praatjes... Filosofische en new age onzin ook. Als je het zo leest is dat een alleszins logische reactie! En daar is ie: het woord logisch. Dat is precies waar het niet over gaat. Het is beperkend, onze logica en onze ratio. Het gaat om een veel groter iets en dat is beseffen dat we veel meer zijn dan we denken. Dat ons aardse bestaan een tijdelijke, maar rijke ervaring kan zijn vol mogelijkheden om te groeien en inzicht te krijgen waar we vandaan komen en wat - letterlijk en figuurlijk - kunnen geven aan onze naasten om tot een rijk en vervullend  leven te komen.

 

Er is een spreuk, die velen van ons kennen: "It is during our darkest moments that we must focus to see the light." - Aristotle Onassis. We leven  momenteel wereldwijd in our darkest moments...

 

We blijven zo makkelijk hangen in oude patronen, zelfs als we weten dat het ons niets dan ellende brengt. Onze manier van ergens op reageren, ergens mee omgaan, blijft zich herhalen totdat het genoeg is geweest. Dan nemen we een besluit, omdat we ten diepste voelen: dit is niet de weg en de bedoeling. Op dat moment zijn we moedig genoeg om het roer om te gooien. Moedig genoeg om eindelijk te durven vertrouwen en weten dat wat de gevolgen van deze koerswijziging ook zijn, het zal goed zijn!

En dit geldt meer dan ooit, de hele wereld wordt wakker en komt tot de ontstellende waarheid dat we worden misleid en aan de ketting zijn gelegd. Maar ieder van ons heeft het recht om over ons eigen lot te beschikken. Het besef dat er een omslag moet plaatsvinden die ons 180 graden de andere kant op leidt is nog nooit op zo'n grote schaal gevoeld. En deze omslag zal plaatsvinden

 

Duizenden spreken hierover en heb je hier ook iets mee? Laat het bekende los en verken het onbekende en laat je inspireren en raken door bijvoorbeeld de teksten uit de Bijbel (the kingdom of heaven is within you), de Bhagavad Gita. Luister naar de woorden van bijvoorbeeld Thich Nhat Han, Eckhart Tolle, Carl Jung, Thomas Campbell en Darius J. Wright. Ook op YouTube kun je eindeloos veel sprekers vinden, die je "blikveld" zullen vergroten. Laat je hierbij leiden door je intuïtie. Je zult versteld staan en niets zal nog hetzelfde zijn. Er zijn vele wegen die naar Rome - liefdevolle vrijheid - leiden...

 

In de kern gaat het om één universele boodschap: liefde is het antwoord op alles, of je dit nu ontdekt via religie of niet. Dát voelen en ervaren neemt alle angst weg, je bent onafhankelijk geworden, WAT er ook gebeurt.. Je bent VRIJ en ONAANTASTBAAR, omdat je WEET dat niets en niemand je "ziel' kan vernietigen